Słowo „ dziupla” kojarzy nam się jednoznacznie z dobrze ukrytym przed ludzkim okiem fantem. Zaczerpnięte zostało z zachowania naszych braci mniejszych przez jego dowcipnych obserwatorów. Nieważne, czy mieli oni na myśli chomiki, szczury, czy też przepiękne wiewiórki. Termin dotyczy sytuacyjnego zachowania, kiedy to bystre zwierzę stara się swoje zbiory ukryć tak dobrze, by nikt inny ze zgromadzonych zapasów nie skorzystał.
Ja w tym roku także skorzystałam z pomocy dziupli, ale dotyczyło to, jak zwykle w moim przypadku, przyjętych do Fundacji kotów.
Tag: wolontariat
Niezwykle cenne wskazówki dla opiekunów kotów
Od pewnego czasu zachodzą w Fundacji dość istotne zmiany i po kilku miesiącach rejestruję z radością iż Fundacja przeżywa swoją drugą można by dowcipnie nazwać młodość !
Tym razem przedszkole
Ta Jesień jest senna, spokojna.
Piękna aura nastraja optymistycznie, zachęca do pracy, szczególnie do uławiających życie Fundacji porządków.
Ela poprawia prezentacje multimedialne by podnieść atrakcyjność spotkań z młodzieżą. Ania opracowuje nowe malowanki dbając o ich zgodność tematyczną.
Kalendarze Kociej Mamy już w sprzedaży
Z ogromną przyjemnością informuję, iż kalendarze na rok 2020 już są dostępne i można je nabywać. W tej edycji modelami są uratowane kocie dzieci, które obecne są na tym świecie tylko i wyłącznie dzięki niesamowitej determinacji ich opiekunek.
Jesienne zmiany
W ogrodzie generalne porządki zawsze przypadają na jesień. Grabimy uschnięte liście, odcinamy niepotrzebne gałęzie, pomagamy roślinom gromadzić życiodajne soki.
W Fundacji jesień to także pora na dość istotne zmiany. W trosce o bezdomne koty, o stabilność i dobrą opinię, a przede wszystkim o pozyskiwanie zasobów na leczenie i bieżącą obsługę, muszę zreorganizować i usprawnić pewne bardzo ważne aktywności.
Niezbędne wsparcie
– Jestem do dyspozycji w przypadku awarii – taką deklarację usłyszałam na początku wakacji od Anity – Pamiętaj proszę, jakby nagle zabrakło Ci miejsc w DT.
Oferta składana była już któryś raz, ale z uwagi na tryb pracy dziewczyny, nie odważyłam się z niej dotąd skorzystać. Praca w godzinach 10 – 20 eliminowała ją jako opiekunkę kociaków, ponieważ wiemy z doświadczenia, że są sytuacje, które wymagają natychmiastowej wizyty u weterynarza. W przypadku Anity nie mogłam oczekiwać, iż zaniedba obowiązki zawodowe na rzecz moich kotów. Nie tak działa bowiem Kocia Mama. Miłość do kotów, chęć uratowania jak największej liczby mruczków nie wyłącza w moim przypadku racjonalnej oceny możliwości.
Sytuacja zmieniała się diametralnie kiedy wolontariat rozpoczęła Angelika. Dziewczyna jest aktywna na kiermaszach, działa w Grupie Fundacyjnych Autek i co najistotniejsze, mieszka nieopodal miejsca pracy Anity. W wyniku tej właśnie sprzyjającej okoliczności Anita mogła wreszcie zrealizować marzenie życia i zostać Domem Tymczasowym.
Sprzęt do zadań specjalnych
Wychowana w ogromnej swobodzie, ale z tradycyjnymi moralnymi granicami, w akceptacji nawet niezrozumiałych dla otoczenia pomysłów, wchodziłam w życie pełna szalonych pomysłów. Dosłownie i w przenośni byłam dzieckiem szczęścia. Jednak, jak powtarzam od lat, życie lubi płatać figle i przyginać kark, nawet wolnym od buty ludziom. Tak było i ze mną. W wieku 13 lat skończyło się moje beztroskie dzieciństwo z powodu ciężkiej nieuleczalnej choroby matki.
Zbyt szybko weszłam w dorosłe życie, zbyt trudne spadły obowiązki na dziewczynkę, która przypominała Anię z Zielonego Wzgórza.
Upór i konsekwencja to cechy, które bardzo cenię
Ta weryfikacja do wolontariatu była dość niecodzienna i można ją określić jednym słowem: negatywna.
Starałam się wypunktować wszelkie wykluczające działanie aspekty, nacisk kładąc na odległość i moje bycie w permanentnym niedoczasie! W przypadku wolontariuszek pracujących w Fundacji niezwykle ważna jest komunikacja bezpośrednia, poznanie się , ponieważ buduje się tym sposobem wzajemną relację eliminując i wykluczając tysiące pytań, które rzecz oczywista nasuwają się każdej nowej wchodzącej do grupy osobie.
Tłumaczyłam więc , że powinna wybrać organizację bliżej miejsca zamieszkania. Że mając tyle zadań, nie będę mogła otoczyć jej stosowną opieką, poprowadzić za rękę wyjaśniając decyzje i zachowanie. Napotkałam mur!
Mocne więzi
Przyszła lata temu, rekomendowana przez Magdę, po czarną kotkę dla mamy. Miałam wtedy miot złapany gdzieś na działkach, już odrobaczony i zdrowy ale jeszcze nie do końca oswojony, choć już kuwetkowy i latający po domu. Wydłubałam kociaka spod komody, włożyłam do koszyka wraz z ulubioną zabawką. Kosz zakleiłam taśmą, mówiąc:
– Proszę nie otwierać po drodze, za kilka dni powinna już was kochać!”
Olga, bo to była ona, miała ze zdumienia oczy większe niż przysłowiowe pięć złotych.
– Miała być łagodna, tak przynajmniej twierdziła dr Magda… – próbowała nieśmiało wycofać się z adopcji.
Popatrzyłam na dziewczynę uważnie, oceniłam jej szanse, predyspozycje i empatię. Wszyscy wiedzą, że mam oko i wyczucie nie tylko do zwierząt, w ocenie ludzi tez się raczej rzadko mylę.
Podobała mi się analiza do tego stopnia, że odstąpiłam od tradycyjnego wsparcia mówiąc: – Spokojnie, już wkrótce to będzie wasza ukochana Czarnula!
Pchli targ ruszył pełną parą
Pchli Targ na Łanowej ruszył pełna parą, ale jak to u nas bywa, czasem po drodze i przy okazji wynika konieczność dodatkowej aktywności.
Magazyny gromadzące zasoby do sprzedaży Fundacja posiada dwa. Jeden jest w siedzibie, drugi u Doroty na Teofilowie. Stało się tak w wyniku naszej aktywności dodatkowej, obie bowiem bardzo intensywnie działamy na internetowym Pchlim Targu.