Tag: wolontariat

Edukacja bez niespodzianek

Jeden epizod – złamana ręka  – wprowadził Fundację w stan pogotowia.
Każda funkcyjna wolontariuszka z jeszcze większym zaangażowaniem wypełniała teraz swoje zadania. Wiedzą , że to niestety jedyny sposób, by ograniczyć moją aktywność. Czułam się nagle jak pod kloszem, urwały się dzwoniące dotąd non stop telefony, umilkły zapytania o błahe kwestie, interwencje szły swoim tempem bez konsultacji ze mną, mimo to nie zauważyłam najmniejszych kolizji. Kilka dni było mi dziwnie z tą nagłą ciszą, jakby o mnie zapomniały, jakbym przestała być potrzebna.

Czytaj dalej →

Zawiedziona Julianka

-Ciszę się, że wracasz do pracy – powiedziała Daria pakując przygotowane dla domów tymczasowych wyprawki. Odkąd została po raz drugi mamą i przyjęła chorego kota, przestała prowadzić kocie przedszkole i zajęła się transportem i pisaniem projektów. Każda aktywność jest bardzo potrzebna.

Czytaj dalej →

Szefowa zespołu

Ten duet zrodził się naturalnie, nikt go nie planował, nie modelował, nie obmyślał. Tak się po prostu stało, jak tysiące innych działań w Fundacji. To akurat wina moich i Reni predyspozycji sprawiła, że na zajęciach z dziećmi czujemy się ryby w wodzie.

Czytaj dalej →

Lekcja indywidualna

O takiej współpracy można tylko marzyć. Takich nauczycieli oddanych Fundacji i naszej sprawie można policzyć na palcach obu dłoni. Zawsze wyliczankę zacznę od Agnieszki, skromnej sympatycznej nauczycielki matematyki z Ksawerowa. To jest dziwna przyjaźń i trwa kilka już lat.

Czytaj dalej →

Działkowe koty

Telefon typowy, z prośbą o podjęcie interwencji. Pani była odrobinę zdziwiona, że musi się włączyć w działanie, nie tak postrzegała pracę fundacji. Cóż w końcu nie była jedyna. Problem dotyczył wiedzy jak wygląda faktycznie praca w Fundacji. „Ja nawet nie sądziłam, że zwykłe złapanie kilku kotów wymaga aż takiego zachodu.” Ale skoro już zadeklarowała gotowość działania, poszła za ciosem i słuchała wszelkich wskazówek i podpowiedzi.

Czytaj dalej →

Najważniejszy zawsze jest plan

– Odliczają nam się same poniedziałki, do Świąt mamy gęsto. – Raportowała Renatka wpisując w grafik kolejne zajęcia.
Popatrzyłam uważnie:
– Sądzę, że nie będzie problemu z obsadą zespołów. Olga jest dyspozycyjna, nasz duet z kotami, zostaje zorganizować transport. Coś mi przyszło do głowy, ale najpierw muszę wykonać kilka telefonów.

Czytaj dalej →

W cieniu, a jednak bardzo blisko

Drobna, smukła, miła blondynka w okularach. Poznałam ją kilka lat temu, chyba zaraz po tym, jak tylko powstała Kocia Mama. Przyszła do mnie z koleżanką. Obie bardzo chętne do pracy, aktywne, choć diametralnie różne.  Ania wyważona, spokojna, niezwykle uważna i delikatna. Julka bardziej energiczna, niecierpliwa, dynamiczna, bliższa mi charakterologicznie.
– Fajną mieszanką jesteście. – powiedziałam im przy pierwszym spotkaniu.

Czytaj dalej →