Niestety i ten kociak dołączył do rodzeństwa. Z czwórki została tylko najsłabsza, najmniej rokująca siostra. Dlaczego tak się stało, nikt nie wie. Wieczorem nic nie zapowiadało tragedii a rano malec już nie żył. Usnął spokojnie, bez bólu, bez cierpienia. Jeszcze jedna śmierć owiana kompletną tajemnicą.
Dwaj koci bracia przyjechali do Fundacji po lepsze życie. Niestety Los często bywa złośliwy i zamiast radosnego zakończenia, funduje nam cierpienie.
Ten rok jest trudny i dziwny. Koty zapadają i umierają na takie choroby, których wystąpienie kilka lat temu nie przyszłoby nam do głowy.
Przyszła do nas na dożycie. Miała swoją przestrzeń, opiekę, ciszę, spokój i szaloną wyrozumiałość.
Walczyli o Nią wszyscy z ogromnym oddaniem. Jednak już na początku swej drogi była zbyt wycieńczona, by organizm poradził sobie z infekcją.
Stało się to, co było niestety nieuniknione, a było tylko kwestią czasu. Wiedząc, że malca dręczy fip, starałyśmy się zapewnić optymalnie spokojne warunki, eliminując maksymalnie stresy życiowe.
Nigdy nie wiemy, kiedy kocię odfrunie. Może i lepiej, że tak się dzieje, bo nagła śmierć sprawia, że doznajemy szoku, a element zaskoczenia pozwala łatwiej znieść ból i rozgoryczenie.
Maleńkie odratowane kociątko odeszło na FIPa płucnego. Nie wiem co się wyprawia w kocim świecie, ale choroby, na które zapadały raczej dorastające koty, dotykają maleńkie kocie dzieci.
