Małe miasteczko położone gdzieś w centralnej Polsce. Jest kościół, szkoła i rynek, wokół którego toczy się całe życie. Społeczność typowa, ani lepsza ani gorsza. Mieszkańcy wiedzą o sobie prawie wszystko, kto z kim i dlaczego, trudno zachować jakąkolwiek tajemnicę. Drogą oficjalną i pocztą pantoflową szybko się rozmaite wieści rozchodzą.
Od lat, na wiosnę powtarzamy ten sam apel. Skierowany jest do lecznic współpracujących z Kocią Mamą i do działających z nami karmicieli. Lekarze znają i respektują zasady – koty nawet ślepe, a zdrowe mają prawo do bezpiecznego życia. Odsyłają kotki, które karmią, przekładając zabiegi na czas, kiedy małe będą samodzielne i gotowe do adopcji, a matka zgubi pokarm.
Nie proszę o wiele, tylko o odrobinę wyobraźni!
Styczeń jest miesiącem trudnym, normalna praca, szczególnie w urzędach jest dopiero organizowana z powodu planowania nowych przetargów.
My także jesteśmy skupione na statystykach i bilansach, jednak mając świadomość, że opiekunowie kotów nie mogą zostać bez pomocy, podjęłam następujące decyzje dotyczące dwóch kwestii: zabiegów sterylizacji i kastracji oraz wydawania budek dla wolno żyjących mruczków.
