Każda niewiedza budzi lęk. Dodatkowo nieumiejętne zrozumienie informacji o chorobie  może być dramatyczne w skutkach, jeśli przyswojone zostanie przez osobę, która nie posiada doświadczenia praktycznego, szczególnie jeśli jest to jej pierwszy kontakt z daną infekcją.

Postawa niepokoju i obaw jest w 100 % usprawiedliwiona. Dlatego też staramy się przekazać wiadomości jakie posiadamy, aby  rozwiać wszelkie wątpliwości i pytania. Szczególnie dotyczy to kobiet wychowujących dzieci i potencjalnych matek. Wiedza i świadomość są niezbędne do rzetelnej oceny sytuacji oraz właściwego zachowania, nawet jeśli mamy już do czynienia z chorobą u naszego kota.

Powody zachorowań mogą być następujące:

– spadek odporności

– przewlekłe podawanie antybiotyku

– bytowanie w grupie osobników wolno żyjących, u których występuje dana infekcja

– uczulenie na pokarm

– uczulenie na żwiry kuwetowe

Dwie ostatnie przyczyny mogą wywołać u kotów objawy podobne jak u człowieka, czyli kichanie, miejscowy świąd i zaczerwienienie skóry, nadmierne drapanie. Zawsze w takich przypadkach niezbędna jest konsultacja weterynaryjna. Generalnie zaleca się zmianę karmy i w momencie, gdy ustali się właściwy jej rodzaj, objawy alergii powinny ustąpić.

Alergia na stosowany żwir kuwetowy jest bardzo łatwa do rozpoznania. U kotów obserwujemy nadmiernie kichanie i wręcz niechęć do korzystania z kuwety. Gdy kot zaczyna załatwiać swe potrzeby fizjologiczne w innych miejscach, jest to ewidentny sygnał, iż mamy do czynienia z problemem. Aby go rozwiązać należy poprosić o poradę weterynarza bądź osobę, od której adoptowaliśmy kota.

Typowe choroby skórne najczęściej występujące u kotów to grzybica i świerzbowiec. Grzybicą można się zarazić od kota, choć ludzie mogą zapaść na nią po długim okresie przyjmowana antybiotyków albo w wyniku osłabienia organizmu i spadku odporności.

Grzybica u kotów objawia się wypadaniem kępek futra w różnych miejscach ciała.

Leczenie jest proste. Podaje się Orungal, stosuje miejscowe aplikacje maści leczniczych – clotrimazol, pimafucort bądź zawiesiny wodne. Koty dorosłe szczepi się dwukrotnie w odstępie 10 dni.

Ponieważ ludzie również mogą zachorować, zaleca się izolowanie chorych osobników od dzieci i młodzieży przez 10 dni, po tym czasie stosowane leki zabijają zarodniki grzybicy i kot przestaje być siewcą zarazków.

Zaleca się także szczególne zachowanie czystości i częste mycie rąk po kontakcie z kotem.

Świerzbowiec występujący u kotów wolno żyjących to forma robaczycy i człowiek nie jest w stanie się nim zarazić od kota. Chorobę leczy się oridermylem.

Obecnie medycyna weterynaryjna jest na takim poziomie, że większość chorób, które kiedyś budziły lęk i niepokój, bo były trudne do zdiagnozowania i wyleczenia, dziś są w pełni pod kontrolą. Nie powodują już takiego przerażenia, a co najważniejsze – bezcenne jest posiadanie właściwych leków i preparatów skutecznie zwalczających dane stany chorobowe.

Jest też większa niż przed laty świadomość społeczna. Dostępność informacji i możliwość konsultacji z fachowcami poszczególnych przypadków bardzo dobrze wpływa na kondycję psychiczną właściciela chorego zwierzaka dając mu poczucie bezpieczeństwa, że zawsze może liczyć na bardzo rzetelną poradę.