Z uwagi na ogromny przepływ i rotację kotów między lecznicami i poszczególnymi wolontariuszkami, stworzyliśmy kodeks postępowania mając na celu zapobieganie powstawaniu ognisk zapalnych infekcji, a w efekcie epidemii.

1. Kot lub kociak, przed wprowadzeniem do naszego domu, musi być bezwzględnie pokazany i przebadany w jednej z współpracujących z nami lecznic weterynaryjnych.

2. Z uwagi na wirusy, bakterie i pasożyty, do momentu wydania orzeczenia lekarskiego, złapany kot lub koty muszą być izolowane.

3. Nie łączymy nigdy kocich rezydentów małych z dużymi.

4. Koty wolontariuszek bądź osób udostępniających domy zastępcze muszą być bezwzględnie zaszczepione.

5. W każdym przypadku chęci udzielenia pomocy kotu kontaktujemy się z osobą odpowiedzialną za koordynację miejsc wolnych w domach zastępczych.

6. Nie łączymy w jednym domu kotów zdrowych i chorych.

7. Po każdym przypadku wystąpienia choroby ustawiamy lampę bakteriobójczą w celu usunięcia zarazków.

8. O każdym przypadku wystąpienia wśród rezydentów kociego kataru, panleukopenii, świerzbowca czy grzybicy informujemy pozostałych wolontariuszy w celu zapobiegnięcia przeniesienia zakażenia.

9. Wszystkie kontenery, klatki po każdorazowej łapance kociaków czy kotów starannie myjemy środkiem odkażającym (Domestos, Ajax, chlor) w celu zabicia wszelkich zarazków.

10. Nie pożyczamy sobie wzajemnie żadnych klatek, kontenerów czy koszyków.

11. W przypadku wykrycia wśród kociaków będących pod naszą opieką panleukopenii, z uwagi na wyjątkową łatwość przenoszenia się wirusa tej szczególnie niebezpiecznej choroby, unikamy kontaktu bezpośredniego z innymi wolontariuszami.

12. Naszą główną zasadą jest pomagać kotom, a nie szkodzić, więc przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji odnośnie kociąt, konsultujemy się bezwzględnie z koordynatorem bądź lekarzem.