W ostatnim czasie zauważyłam większą aktywność różnych instytucji w organizowaniu imprez plenerowych z udziałem organizacji społecznych, działających w trybie nie tylko non profit, pomocowo dedykowanym zwierzętom, ludziom z niepełnosprawnościami, chorym przewlekle czy nierelacyjnym środowiskowo. Panika wywołana pandemią jakby zmalała i wolno zaczynamy odwieszać zarzucone tematy.
W ramach zabiegania o kondycję firmy, w trosce o budżet i stabilność, jednym z głównych zadań i zdecydowanie priorytetowym zadaniem Iwonki, jest komunikacja z organizatorami wydarzeń kiermaszowych na terenie miasta.
Serdecznie zapraszamy wszystkich kociarzy, sympatyków Fundacji oraz sekundujących naszej pracy na Miejski Dzień Dziecka, który po długiej przerwie spowodowanej pandemią, odbędzie się ponownie w naszym mieście. Dzień Dziecka w poprzednich edycjach zawsze był fajnym wydarzeniem, dedykowanym naszym pociechom w dosłownie każdym wieku. Zapewnione były atrakcje oraz ciekawe aktywności wymagające przeróżnych umiejętności, od gry w szachy czy warcaby, po sprawność fizyczną, znajomość przyrody, geografii czy fizyki.
Pierwsza gala z okazji urodzin FKM odbyła się, gdy Fundacja skończyła pięć lat. Wtedy to, w wyniku burzy fundacyjnych mózgów, wybrałyśmy jej stałą nazwę: KotoMania.
Od tamtej pory do czasu, kiedy wybuchła pandemia, co roku obchodziłyśmy każde urodziny niezwykle hucznie i bogato w gronie wolontariuszy, przyjaciół, znajomych i sympatyków.
Wszyscy znamy doskonale słowa „Walczyka o Łodzi”, jednak w obecnych czasach stwierdzenie: „kochana, szara Łódź” dość mocno mija się z prawdą! Łódź jest miastem, w którym przeplatały i mieszały się kultury kilku narodów, w którym przepych fabrykanckich pałaców kontrastował z ubóstwem robotniczych familoków. Jest miastem, które nie ma tak bogatej przeszłości historycznej, jak Gdańsk, Warszawa czy Kraków, jednak ma swój urok dzięki budowlom wzniesionym w najświetniejszym czasie rozkwitu interesów, prowadzonych przez fabrykantów niemieckich, rosyjskich i żydowskich.
Spotkałyśmy się, by ratować koty. Wszystkie: zdrowe, chore, ułomne i lekko kalekie, z największą atencją odnosimy się zawsze do małych, ślepych, nieporadnych. Mamy swoje specjalizacje i preferencje. O ile obie Izy szczególnie gustują w kotach dość mocno dorosłych, schorowanych i wycofanych, o tyle ja uwielbiam sezon na kota w czapce, czyli kiedy zmuszona jestem malusie kocięta nosić jak matka na sercu. Pakuję wtedy delikwenta, w zależności od pory, w czapkę, mniej lub bardziej ciepłą i tak razem wykonujemy czynności codzienne do czasu, aż malec nie stanie się samodzielny, z uwagi na jego bezpieczeństwo funduję Mu monitoring prawie całodobowy.
Oprócz tradycyjnych zajęć, które wynikają bezpośrednio z bycia szefową Fundacji, należy do mnie jeszcze jeden obowiązek, który w zależności od sytuacji i okoliczności, pełnię z większym lub mniejszym entuzjazmem, mam na myśli reprezentowanie Fundacji na różnego rodzaju wydarzeniach kulturalnych odbywających się w mieście.
Na szczęście dla mnie, dla kotów, dla Sympatyków Fundacji, reforma jaka się dokonała ostatnio w naszej kociej społeczności, pozwoliła mi nabrać dystansu do wielu spraw i dojrzeć działanie destrukcyjne, ewidentnie hamujące rozwój.
Z ogromną przyjemnością mam zaszczyt zaprosić naszych fanów i przyjaciół na, dwunaste już, urodziny Fundacji Kocia Mama.
Lato było piękne, ale trudne i pracowite zarazem.
Dwoiły się i troiły dziewczyny tworzące Grupę Autek. Śmigały ulicami Łodzi z chorymi kotami do lecznic, rozwoziły wyprawki, przerzucały fanty bazarkowe, obstawiały kiermasze.
