Ratujemy oczko

Jakoś tuż przed długim majowym weekendem przyjęłam dwie kotki z okolic Grembachu jednej z tych biedniejszych dzielnic Łodzi. Kotka-matka po zabiegu wróciła do pani, która ją znalazła, ale maluszki były dla opiekunki zbyt dużym obciążeniem finansowym.

Wiadomo, małe smarki rosną, więc mają wilczy apetyt. Pakiet startowy oprócz sterylizacji, dorosła kocica dostała przy okazji, ale za odrobaczenie maleństw już trzeba było płacić.

Kocięta, dwie siostry przyjęte zostały do Fundacji i już w pierwszym tygodniu zaczęły się atrakcje.

Czytaj dalej

Laluś jelitowiec

Teren warsztatu samochodowego, punktu skupu złomu i ogrodu nieopodal był systematycznie monitorowany przez wolontariuszkę. Chodziła na przymusowe spacery do momentu, aż nie wydłubała spod  sterty niepotrzebnych gratów wszystkich maluchów.
Czytaj dalej

Doczekała się!

Stacja benzynowa przy trasie do Strykowa. Ruchliwa. Między autami codziennie przemyka kot. Wyjada z miski bez grymaszenia. Pani ma w domu swoje dwie kotki, więc naturalnym jest, że  dokarmia przybłędę.

Któregoś dnia kot zniknął. Nikt tym faktem specjalnie się nie przejął. Ci, którzy go karmili, pomyśleli, że biało–rudy włóczykij poszedł dalej, ale niestety byli w ogromnym błędzie. Dwa dni później odkryto cudowne znalezisko. Kot okazał się kotką, która niezauważona weszła do biura, skryła się w szafie i w niej się okociła! Patrzyła z ufnością na pracowników stacji benzynowej. Narada trwała krótko, do schroniska nikt się nie kwapił rodziny przekazać.

Czytaj dalej

Koty z opony

O tych kociakach usłyszałam od zaprzyjaźnionej dziewczyny. Zachęcał do ich adopcji właściciel pewnego warsztatu samochodowego na Starym Polesiu.
Szybko połączyłam kropki z informacją uzyskaną od wolontariuszki.
– Dorota, leć na złom zobacz czy nie ma tam kotów.
Dziewczyna była zdumiona.
– Skąd wiesz o tych kotach?
– Mam swoich informatorów – uśmiechnęłam się tajemniczo.

Czytaj dalej

Rewanż

Znamy się od lat. Zaczęło się od przejęcia białej, głuchej kotki. Nie wiem dokładnie skąd ją odebrali, ale była po traumatycznych przejściach. Mieszkała pod schodami popadając w coraz to większą psychozę, atakowana przez przyjmowane z interwencji psy.

Wiadomo, koty są specyficzne. Psy mają kompletnie inną naturę. Zarówno Azyl jak Kocia Mama poruszają się na niezwykle trudnym gruncie ratując te niechciane, porzucane i wyrzucane. Kotka dostała na imię Czarna i zamieszkała z Martą.

Czytaj dalej

Intrygujące zgłoszenie

Wtorek
– Masz chwilę? – zapytała kompletnie niepotrzebnie Maryla. Obie wiemy, że dzwoni w godzinach mojej pracy wyłącznie w nagłych przypadkach.
– Mam. Opowiadaj.
– Kotka czarna siedzi w centrum miasta, na trawniku, prawdopodobnie dzika. Obok jest parking miejskich rowerów i raczej mocno uczęszczany chodnik przy zbiegu ulicy Piotrkowskiej i Sienkiewicza. Zgłaszająca dzwoniła po nasz słynny Patrol Animal, ale odmówili tłumacząc, że interweniują wyłącznie w przypadku zwierząt powypadkowych.
– Jestem pod wrażeniem ich argumentów… – nie odmówiłam sobie maleńkiej złośliwości.
– Pani próbowała kotkę złapać, ale uciekła na pobliską posesję.

Czytaj dalej

Krok po kroku z Fundacją przy boku do pozytywnego finału

Od zawsze powtarzam, że wystarczy słuchać poleceń, a każdą interwencję jesteśmy w stanie zakończyć sukcesem.

Ruda Pabianicka, przepiękna okolica. Stare, zabytkowe wille  i nowe domki w szeregowej zabudowie. Koty mają znakomite warunki dla swej wolności. Rozległe tereny do buszowania, opiekunów i karmicieli. Temat kotów z Rudy powraca co czas jakiś. Wiadomo, wiele osób zna Fundację, wspiera ją i przede wszystkim ufa jej doświadczeniu.

Czytaj dalej

Zlecenie od Ani

Tradycyjnie, w konwencji preferowanej przez Anię, czyli zwięźle opisany problem poparty stosowną dokumentacją, pojawił się wpis zgłaszający interwencję.
Informacje nie były budujące: dzielnica bloków na wschodzie miasta, teren wyjątkowo zadbany przez lokatorów, pięknie utrzymane rabaty i bajecznie kolorowy ogród powstał dzięki zaangażowaniu blokowej społeczności. Cisza, spokój, idealne miejsce dla dzikich kotów.

Czytaj dalej

Zaczyna się wysyp

Opinię kształtuje zachowanie i podejmowane decyzje.
O tym, że Kocia Mama nie skazuje na eutanazję niesamodzielnych kociąt, huczy na kociarskich forach. Jak zwykle są dwa obozy: zwolenników, którzy z radością przyjmują nasz opór przed standardowym rozwiązaniem preferowanym, i co najgorsze – stosowanym, przez większość organizacji i służb miejskich, i przeciwników, którzy twierdzą , że tak pracując jeszcze długo walczyć będziemy z bezdomnością.

Czytaj dalej